Τρίτη 29 Ιουλίου 2014

Κυνηγώντας το Cape Ray: Το ιστορικό της αποστολής όπως το έζησα μέσα από το Thomas II

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στον Αγώνα της Κρήτης από τον Νίκο Αγγελάκη, που συμμετείχε στην αποστολή.
http://www.agonaskritis.gr/%CE%BA%CF%85%CE%BD%CE%B7%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF-cape-ray-%CF%84%CE%BF-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%83%CF%84/

Κυνηγώντας το Cape Ray : Το ιστορικό της αποστολής όπως το έζησα μέσα από το Thomas II


Από την Τρίτη, 29 Ιουλίου 2014 στις 09:59 πμ |

IMG_4573



Μετά από προετοιμασίες πολλών εβδομάδων από τα συντονιστικά Κρήτης ενάντια στην υδρόλυση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο όλα ήταν έτοιμα για την μεγάλη στιγμή της αναχώρησης των πλοιαρίων στα ανοιχτά της Μεσογείου, νοτιοδυτικά της Κρήτης, προς αναζήτηση του πλοίου MV Cape Ray, πάνω στο οποιο πραγματοποιείται αυτές τις ημέρες η διαδικασία της υδρόλυσης των χημικών της Συρίας.
Από το λιμάνι Χανίων ξεκίνησαν την Παρασκευή 25 Ιουλίου στις 14.45 δύο ιστιοπλοϊκά,

 
το Thomas II και το Thomas III με προορισμό τα δυτικά της Κρήτης απ’ όπου θα συναντιόταν στα ανοιχτά με το πλοιάριο “Άγιος Νικόλαος” το οποίο ξεκινούσε με μικρή καθυστέρηση από το λιμάνι της Παλιόχωρας λόγω βλάβης στα ηλεκτρικά του συστήματα. Ακολουθεί το ιστορικό της αποστολής, ό,τι είδα και έζησα σαν ενσωματωμένος δημοσιογράφος στην αποστολή αυτή πάνω στο ιστιοπλοϊκό Thomas II.
Συνταξιδευτές μου πάνω στο πλοίο ήταν άλλα δέκα άτομα, μέλη πληρώματος, ακτιβιστές από το “Καράβι για τη γάζα”, θεσμικοί και πολίτες, μέλη του συντονιστικού Χανίων ενάντια στα Χημικά. Μέλη του εξαιρετικού πληρώματος, μία ομάδα με πολυετή εμπειρία στις θάλασσες με συμμετοχές σε πολλές αποστολές εντός κι εκτός Ελλάδας και ακτιβιστική δράση πολλών ετών και δράση σε θάλλασες και στεριά για τις αποστολές “Καράβι για τη Γάζα”.
Ήταν οι Κασίτας Γρηγόρης (καπετάνιος), Σαββανίδης Κλεομένης (βοηθός καπετάνιος), Στασινοπούλου Παναγιώτα και Κορακλής Αχιλλέας (δεύτεροι βοηθοί καπετάνιοι). Από τα μέλη του ανοικτού συντονιστικού Χανίων ταξίδευαν στο Thomas II ο δήμαρχος Σφακίων, Παύλος Πολάκης μαζί με τον δημοτικό σύμβουλο Σφακίων Ηλιάκη Φίλιππο, ο αντιδήμαρχος Πλατανιά Καλαϊτζάκης Γεώργιος, το μέλος του συντονιστικού Γιαννουλάκη Αθηνά και ο Κορναράκης Δημήτρης από το Εργατικό Κέντρο Χανίων.
Μαζί μας για την πρώτη ημέρα επίσης ο Ευάγγελος Πισσίας, του οποίου το ακαδημαϊκό βιογραφικό είναι αδιαμφισβήτητα εντυπωσιακό. Καθηγητής Τ.Ε.Ι. Αθήνας, Υπεύθυνος Εργαστηρίου Διαχείρισης Υδάτινων Πόρων, Διδάκτωρ του «Universite de Picardie Amiens» (Γαλλία 1993) στο αντικείμενοΤεχνολογικές μεταλλαγές και περιφερειακές προσαρμογές και Δρ ΙΙΙ κύκλου σπουδών του «Institut d΄Etudes du Developpement Economique et Social» (IEDES) του Universite de Paris I – Sorbonne (Γαλλία 1980) στο αντικείμενο Γεωργική Ανάπτυξη και Προγραμματισμός. Έχει εξειδίκευση στην Υδραυλική των Αρδευτικών Περιμέτρων στην «Ecole Nationale du Gιnie Rural des Eaux et Forets – ΕΝGREF» ( Γαλλία 1973 ), κι είναι Διπλωματούχος Αγρονόμος & Τοπογράφος Μηχανικός της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π. Θεσσαλονίκης.
Πέρα όμως από τις επιστημονικές του γνώσεις το “κινηματικό” του βιογραφικό είναι ακόμα εντυπωσιακότερο. Με έντονη δράση σε περιοχές της Μέσης Ανατολής, με επίκεντρο τα Παλαιστινιακά και Συριακά θέματα, ο Ευάγγελος Πισσίας, έχοντας πλέον καλύψει την έκτη δεκαετία της ζωής του είναι από τους πρωτεργάτες του διεθνούς κινήματος “Ένα Καράβι για τη Γάζα (Ship to Gaza)” και της Gaza Freedom Flotilla και υπήρξε ένας εκ των συντονιστών της διεθνούς «Πρωτοβουλίας για την Ειρήνη στην Συρία».
Το εγχείρημα της όλης αποστολής ήταν ιδιαίτερα δύσκολο και η συμμετοχή στα πλοία ανθρώπων με πολυετή δράση και πολύτιμη εμπειρία σε παρόμοιες αποστολές ήταν σίγουρα καθυσηχαστικό για την ομαλή και σωστή εκτέλεση της ή την λήψη των κατάλληλων αποφάσεων σε περίπτωση σύγκρουσης με πολεμικά συνοδευτικά του Cape Ray ή αντιμετώπισης δύσκολων καιρικών συνθηκών, όπως κι έγινε.


Το ιστορικό της αποστολής
Παρασκευή 25/7, ώρα 14.45: Ξεκινάνε τα δύο ιστιοπλοϊκά Thomas II και Thomas ΙΙΙ από το παλιό λιμάνι Χανίων και περίπου την ίδια ώρα το ‘Άγιος Νικόλαος” από την Παλιόχωρα. Κόσμος βρίσκεται συγκεντρωμένος στηρίζωντας με την παρουσία τους και με συνθήματα την αποστολή. Τα δύο ιστιοπλοϊκά έχει προγραμματιστεί να συναντηθούν με το “Άγιος Νικόλαος” σε ανοιχτή θάλασσα, δυτικά της Κρήτης.
Σκοπός της αποστολής η προσέγγιση ενός σημείου όπου μετά από διασταυρωμένες πληροφορίες που έφτασαν σε μέλη του συντονιστικού βρισκόταν το Cape Ray στα 90 μίλια νοτιοδυτικά της Κρήτης. Εναλλακτικά, υπάρχουν δύο ακόμα σημεία προς προσέγγιση σε περίπτωση που το Cape Ray δεν βρεθεί στο πρώτο σημείο κατά επέκταση της γραμμής στο ίδιο σημείο του ορίζοντα και εκτείνεται στα 200 μίλια νοτιοδυτικά της Κρήτης.
Παρασκευή 25/7, ώρα 15.45: Το “Άγιος Νικόλαος” αντιμετωπίζει βλάβη στα ηλεκτρικά του συστήματα και αποφασίζουν να επιστρέψουν πίσω στην Παλιόχωρα για επιδιόρθωση ειδάλλως κινδυνεύουν το πλοίο να μείνει ακυβέρνητο στα ανοιχτά.
Το Thomas II και Thomas III τα οποία έχουν ήδη αποπλεύσει και βρίσκονται ακόμα στη θάλλασα στο βόρειο τμήμα του νησιού θα συναντηθούν με το “Άγιος Νικόλαος” σε άλλο σημείο που θα καθοριστεί αφού επιδιορθωθεί η βλάβη. Στο Thomas II ο Ευάγγελος Πισσίας και Παύλος Πολάκης μέσω τηλεφώνου ανταλάσσουν διαρκώς πληροφορίες και συνεννοήσεις με το “Άγιος Νικόλαος” και μέσω UHF με το Thomas III για τον σωστό συντονισμό μετά και τα νέα δεδομένα.
Παρασκευή 25/7, ώρα 18.00: Επιχειρείται δεύτερος απόπλους του “Άγιος Νικόλαος” από την Παλιόχωρα. Η βλάβη στα ηλεκτρικά έχει επιδιορθωθεί αλλά αυτή τη φορά έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ κακό καιρό με γεμάτα 6, κοντά 7 μποφόρ, τον οποίο και έχουν κόντρα. Οι συνθήκες πλεύσης πολύ δύσκολες αλλά αποφασίζουν να συνεχίσουν μιας και πολύ σημαντικό κομμάτι της όλης αποστολής έχει αναλάβει να εκτελέσει το “Άγιος Νικόλαος” το οποίο θεωρείται η ναυαρχίδα και μεταφέρει ραντάρ και άλλο σημαντικό εξοπλισμό όπως κι επίσης ντεπόζιτο με καύσιμα προς ανεφοδιασμό όλης της αποστολής γι μετάγγιση στα διεθνή ύδατα ώστε να μπορέσουν τα τρία πλοία μαζί να ψάξουν το Cape Ray σε μεγαλύτερη απόσταση απ’ όση επιτρέπουν η χωρητικότητα των δεξαμενών τους.
Tα Thomas ΙΙ και III βρίσκονται υπό την διακριτική παρακολούθηση πλοιαρίου του Λιμενικού.
Παρασκευή 25/7, ώρα 20.30: Το Thomas II και III βρίσκονται δυτικά της Κρήτης. Έχουν περάσει τη Γραμπούσα και πλέουν κοντά στο Ποντικονήσι. Το “Άγιος Νικόλαος” συνεχίζει με πολλά κύμματα και τον καιρό κόντρα.
Παρασκευή 25/7, ώρα περίπου 21.00: Στο “Άγιος Νικόλαος” ραγίζει η πλαστική βάση της δεξαμενής που βρίσκεται στο πίσω μέρος του καταστρώματος του πλοίου και μεταφέρει κοντά ένα τόνο καυσίμων για τις ανάγκες ανεφοδιασμού. Ο βοηθός καπετάνιος ασχολείται με την επιδιόρθωση της βάσης ώστε να μην ξεκολήσει η δεξαμενή και χυθούν τα καύσιμα προκαλώντας ατύχημα στο πλοίο και σ’ όλο το πλήρωμα και επιβάτες. ο δεύτερος βοηθός καπετάνιος βρίσκεται στις μηχανές οι οποίες ήδη έχουν ζοριστεί πολύ λόγω του καιρού. Ο καπετάνιος στη γέφυρα του πλοίου μαζί με τη Νέλλη Ψαρρού και άλλα μέλη του πληρώματος χτυπιούνται από τον καιρό πολύ άσχημα. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες του πληρώματος, το πλοιάριο “σκαρφάλωνε” τα κύμματα μετά δυσκολίας και μετά έπεφτε στο κενό χτυπώντας με μανία στη θάλασσα. Το ένα κύμμα διαδεχόταν το άλλο και το δελτίο καιρού έδειχνε ότι αυτό θα συνεχιστεί για όλο το βράδυ και ένα μεγάλο διάστημα και της επομένης. Σύμφωνα με μαρτυρίες των επιβατών ο καπετάνιος κατέβαλλε τεράστια προσπάθεια να κυβερνήσει το σκάφος. Αντικείμενα πετούσαν δεξιά – αριστερά, πολύς κόσμος βρισκόταν ξαπλωμένος στο κατάστρωμα αγκαλιά με ό,τι σταθερό και βιδωμένο έβρισκε μπροστά του, στην γέφυρα το κούνημα έμιαζε με τραινάκι του τρόμου. Αν ξεχνιόσουν για λίγο ή προσπαθούσες να μετακινηθείς την επόμενη στιγμή ήσουν στον αέρα ή στην άλλη άκρη της καμπίνας.
Όταν έδυσε ο ήλιος και μπήκε η νύχτα ο καπετάνιος ρώτησε το υπόλοιπο πλήρωμα ποιες είναι οι συνθήκες του πλοίου και ότι θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν το ταξίδι με αυτόν τον καιρό. Ο απολογισμός ήταν μία ραγισμένη βάση του ντεπόζιτου που μετέφερε τα καύσιμα για τον ανεφοδιασμό των πλοίων, μία μηχανή στα όρια της, τον δεύτερο βοηθό καπετάνιο να τον έχει χτυπήσει ναυτία, ένα δελτίο καιρού που έδειχνε ότι ο καιρός θα συνεχιστεί έτσι μέχρι το βράδυ, θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο τα ξημερώματα και θα συνεχίσει να είναι άσχημος για ένα μέρος της επόμενης μέρας και απόλυτο σκοτάδι στη θάλασσα αφού ήταν βράδυ χωρίς φεγγάρι στον ουρανό.
Επικοινώνησαν με το Thomas II με δυσκολία μέσω της χρήσης ασυρμάτων και δορυφορικών τηλεφώνων και αφού ενημέρωσαν τον Ευ. Πισσία για τις συνθήκες που επικρατούν πήραν την απόφαση να γυρίσουν πίσω στο λιμάνι της Παλιόχωρας. Το ρίσκο της απόφασης να συνεχίσουν θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα ατύχημα στη θάλασσα και να χαθούν ανθρώπινες ζωές το οποίο ήταν πλέον μεγάλη πιθανότητα δεδομένων των συνθηκών.
Η Νέλλη Ψαρρού, που βρισκόταν κατά τη διάρκεια της θαλασσοταραχής στη γέφυρα αναφέρει στον προσωπικό της λογαριασμό στο facebook:
"Το Αη Νικόλας γύρισε πίσω στην Παλαιόχωρα ύστερα από αναμέτρηση με κύματα 3 μέτρων, που δυνάμωναν παρόλο που έπεφτε το βράδυ, και η πρόγνωση έδινε συνέχιση του δυνατού αέρα ως το πρωί τουλάχιστον.
Για όσους ξέρουν καλά πόσο απολαμβάνω τη φουρτούνα και τη θάλασσα, δηλώνω πως μετά χαράς γύρισα πίσω στο λιμάνι...
ΥΓ: φωτογραφίες δεν διαθέτω! Κυρίως προσπαθούσα να κρατηθώ στη θέση μου ή να βοηθήσω όπου υπήρχε ανάγκη."

Παρασκευή 25/7, ώρα 21.15: Μετά τα νέα δεδομένα ο Ευάγγελος Πισσίας και Παύλος Πολάκης συζητούν με τα άλλα μέλη του πληρώματος και τον καπετάνιο για τα νέα δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί. Πρέπει να πάρουν μια απόφαση. Αν θα συνεχίσουν χωρίς την ναυαρχίδα τον Άγιο Νικόλαο και τον εξοπλισμό και προμήθειες που μεταφέρει. Σε ανοιχτή επαφή και το Thomas III μέσω ασυρμάτου, που έπλεε σε κοντινή απόσταση. Η απόφαση που πάρθηκε είναι τα δύο ιστιοφόρα να συνεχίσουν την πορεία που έχουν κρατήσει μέχρι το σημείο όπου είχαν σχεδιάσει και σύμφωνα με πληροφορίες βρισκόταν το Cape Ray.
Τα καύσιμα που διέθεταν τα δύο πλοία σε συνδυασμό με σωστή χρήση του ανέμου και τα πανιά των ιστιοφόρων, ήταν αρκετά για να φτάσουν το πρώτο σημείο και 30 μίλια παραπέρα αλλά μετά θα έπρεπε να επιστρέψουν, δεν υπήρχε η δυνατότητα να συνεχίσουν το ταξίδι αναζητώντας το Cape Ray σε περίπτωση που δεν βρισκόταν στο πρώτο σημείο.
Η έλλειψη ραντάρ το οποίο διέθετε το ‘Άγιος Νικόλαος” δυσχέραινε ακόμα περισσότερο την αποστολή. Τα καύσιμα που μετέφερε το Άγιος Νικόλαος για τον ανεφοδιασμό της αποστολής παρ’ολο που ήταν απαραίτητα, δύσκολα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν. Για να γίνει  μετάγγιση τα δύο πλοία είναι απαραίτητο να έρθουν σε κοντινή απόσταση και για να επιτευχθεί αυτό χρειάζονται οι κατάλληλες καιρικές συνθήκες. Με τον καιρό στην κατάσταση που βρισκόταν η μετάγγιση έτσι κι αλλιώς θα ήταν αδύνατη λόγω της επικινδυνότητας του εγχειρήματος.
Ο καιρός στο σημείο που βρισκόντουσαν τα δύο ιστιοφόρα είναι κακός. Τα κύμματα πολλά και δυνατός άνεμος. Τα δύο ιστιοφόρα συνεχίζουν προς το σημείο του Cape Ray.
Σάββατο 26/7, ώρα 00.30: Η θάλασσα πλέον είναι πολύ ταραγμένη. Πλέουμε με σχεδόν 7 μποφόρ. Ο βοηθός καπετάνιος Κορακλής Αχιλλέας στο τιμόνι. Ο Ευάγγελος Πισσίας ξαπλωμένος στον καναπέ έξω, κάτω από το κουβούκλι απέναντι από τον καπετάνιο, από τη μέση και κάτω βρεγμένος από τα νερά. Ο skipper καταβάλλει τεράστιες προσπάθειες να κυβερνήσει το σκάφος. Είναι σηκωμένος πάνω στο κάθισμα. Με το ένα χέρι κρατάει το τιμόνι και με το άλλο σε μία βάση του πλοίου για να μην φύγει στη θάλασσα. Το σώμα του είναι κλειδωμένο σε γωνίες σταθερών σημείων και προσαρμοσμένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ισορροπεί όρθιος προσπαθώντας να έχει ορατότητα στην θάλασσα για να αποφεύγει και να σπάει τα κύμματα με την πλώρη του σκάφους.
Οι επιβάτες του πλοίου βρίσκονται όλοι στις καμπίνες τους. Ώρες πριν βούηζαν τα ασύρματα, χτυπούσαν κινητά, κόσμος μιλούσε. Τώρα ακούγονται μόνο ο ήχος της φουρτουνιασμένης θάλασσας, τα χτυπήματα του σκαριού στην επιφάνεια του νερού και τα κύμματα που σκάνε με δύναμη στο πίσω μέρος πάνω στον καπετάνιο όπως το σκάφος τα σκίζει με την πλώρη του. Ένας χαλασμός που μοιάζει με απόκοσμη ησυχία αφού πολλοί από εμάς κρατάμε και την αναπνοή μας από την αγωνία.
Σάββατο 26/7, ώρα 03.30: Η φουρτούνα συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Στην καμπίνα δεν μπορώ να κοιμηθώ λόγω του θορύβου των μηχανών και της κίνησης του σκάφους που φεύγει μια δεξιά, μια αριστερά, μια πάνω-κάτω και χτυπάει με δύναμη στη θάλασσα. Το σώμα μου είναι έρμαιο του καιρού. Χτυπάω στα τοιχώματα της καμπίνας και κλειδώνω τα πόδια μου σε αυτά προσπαθώντας να κοιμηθώ έτσι αλλά είναι μάταιη η προσπάθεια.
Σηκώνομαι πιάνοντας απ’ ό,τι βρίσκω μετά δυσκολίας και βγαίνω στον κεντρικό χώρο όπου βρίσκεται ο ασύρματος, τα όργανα, ένας υπολογιστής με gps, η κουζίνα, ένας καναπές με τραπέζι και η σκάλα που βγάζει στο κατάστρωμα. Στον καναπέ κοιμάται η Αθηνά Γιαννουλάκη και ο στενός χώρος με τη βοήθεια του τραπεζιού τη βοηθά να βρίσκεται σταθερή σε ένα σημείο. Εγώ πιάνομαι από τη σκάλα και μένω εκεί σταθερός για λίγη ώρα με τα γόνατα ελαφρώς λυγισμένα για να αποσβαίνω τα χτυπήματα του σκάφους. Η Αθηνά ανοίγει τα μάτια, με κοιτάει και μου λέει:
- Γιατί δεν κοιμάσαι;
- Ζεσταίνομαι…, της απαντάω απορώντας με την ερώτησή της και την ευκολία με την οποία αντιμετώπισε την κατάσταση. Γενημένος θαλασσόλυκος αναρωτήθηκα από μέσα μου ή άγνοια κινδύνου; Η αλήθεια είναι ότι η εμπειρεία του πληρώματος απέπνεε μια σχετική εμπιστοσύνη και ένα αίσθημα ασφάλειας αλλά όπως και να το κάνεις η θάλασσα είναι θάλασσα και πολλοί έχουν χαθεί στα βάθη της αβύσσου. Και μεγάλοι καπεταναίοι. Θέλει σεβασμό και προσοχή η θάλασσα. Όχι πανικό και τρόμο. Σεβασμό όμως και απόλυτη προσοχή σε κάθε κίνηση.
Δεν ήταν λίγες οι φορές που μέλη του πληρώματος έφυγαν από τη μια πλευρά του πλοίου στην άλλη ενώ έβλεπες την αγωνία στο πρόσωπό τους προσπαθώντας να βρουν με τα χέρια την ισορροπία τους και ένα σταθερό αντικείμενο να πιαστούν. Λυγίζεις το σώμα, κλίση ανάποδη από την κλίση του σκάφους και τα χέρια να κρατάνε γερά ό,τι σταθερό υπάρχει. Για να μετακινηθείς από το ένα σημείο στο άλλο, πρώτα εχεις βρει το σημείο που θα πας κι έχεις σκεφτεί και τον χρόνο που θα αφήσεις το ένα σημείο και την κίνηση που θα κάνεις για να πιαστείς από ένα άλλο.
Σάββατο 26/7, ώρα 04.30: Βρίσκομαι ακόμα στην σκάλα καπνίζοντας το ένα τσιγάρο μετά το άλλο. Ο Κλεομένης ανεβαίνει να αλλάξει τον Αχιλλέα που έβγαλε το πιο δύσκολο κομμάτι του ταξιδιού. Μετά από λίγο κατεβαίνει ο Αχιλλέας. Τον κοιτάω, με κοιτάει. Το πρόσωπό του κάτασπρο, φαίνεται καταβεβλημένος.
- Θέλω νερό, μου λέει και ανοίγει το ψυγείο. Είναι ολόγρος από την κορυφή ως τα νύχια.
Σάββατο 26/7, ώρα 06.30: Τα ιστιοπλοϊκά Thomas II και Thomas III φτάνουν στο σημείο που σύμφωνα με πληροφορίες που είχαν φτάσει στο Συντονιστικό κατά των Χημικών βρισκόταν το Cape Ray αλλά αυτό δεν ήταν εκεί. Τα δύο σκάφη μετά από συνεννόηση μέσω ασυρμάτων αποφασίζουν να συνεχίσουν την πορεία τους για άλλα 30 μίλια δυτικά, όσο δηλαδή τους επέτρεπε η ποσότητα καυσίμων που είχαν απομείνει στις δεξαμενές.
Σάββατο 26/7, ώρα 09.10: Πολεμικό αεροπλάνο εμφανίζεται στον ορίζοντα ανατολικά των δύο ιστιοπλοϊκών. Πλησιάζει δίπλα στα δύο σκάφη, πραγματοποιεί κυκλωτική κίνηση πραγματοποιώντας 180 μοίρες και επιστρέφει πίσω στη βάση του προς τα ανατολικά από όπου και ήρθε. 10 λεπτά μετά δεύτερο αεροπλάνο ελικοφόρο πραγματοποιεί δεύτερη κυκλωτική κίνηση. Στην Παλιόχωρα μέλη του πληρώματος του “Άγιος Νικόλαος” αναφέρουν ότι drone (μη επανδρωμένο σκάφος) πραγματοποιεί πτήση στο λιμάνι της Παλιόχωρας από πάνω τους.

Σάββατο 26/7, περίπου 11.00: Τα πλοία Thomas II και Thomas III έχουν πλέον καλύψει περίπου 120-130 μίλια δυτικά της Κρήτης. Στο Thomas III ένας από τους επιβάτες έχει αρρωστήσει άσχημα λόγω της κακοκαιρίας χθες το βράδυ και είναι στα όρια της αφυδάτωσης. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την έλλειψη καυσίμων και ραντάρ οδηγεί τους συντελεστές της επιχείρησης στην απόφαση να επιστρέψουν πισω στην Παλιόχωρα όπου θα συναντιόμασταν με το “Άγιος Νικόλαος” το οποίο βρισκόταν ήδη δεμένο εκεί και στην συνέχεια το επόμενο πρωί την αναχώρηση πίσω για το λιμάνι των Χανίων.
Κυριακή 27/7, ώρα 01.45: Τα δύο ιστιοπλοικά φτάνουν στο λιμάνι της Παλιόχωρας μετά από 35 ώρες πλεύσης πολλές από αυτές σε πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες. Εκει, τα μέλη του πληρώματος του Άγιος Νικόλαος, μας περίμεναν με χαμόγελα όπου τα μέλη των τριών σκαφών χαιρετίστηκαν και αντάλλαξαν κουβέντες.
Κυριακή 27/7, ώρα 09.30: Το Άγιος Νικόλαος δένει δίπλα στα δύο ιστιοπλοϊκά και ξεκινάει η μετάγγιση του κασίμου. Συμπληρώνουν καύσιμα τα δύο ιστιοπλοϊκά ενώ μέλη της αποστολής κουβέντιαζαν στο λιμάνι και ετοίμαζαν τις σημαδούρες με τα μηνύματα “Ελεύθερη Μεσόγειος”, “Όχι στα Χημικά όπλα”, “Αλληλεγγύη στους Σύρους” που θα έριχναν συμβολικά στη θαλάσσια περιοχή στα δυτικά της Κρήτης. Παράλληλα σηκώνονται σημαίες και πανό με μηνύματα αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη που δοκιμάζεται από τις πολεμικές επιχειρήσεις των Ισραηλινών, και πανό συμπαράστασης με το μήνυμα SOS Χαλκιδική.
Κυριακή 27/7, ώρα 13.45: Τα τρία πλοία πλησιάζουν σε κοντινή απόσταση, στα μισά της διαδρομής από Παλιόχωρα προς Γραμβούσα, στα δυτικά της Κρήτης. Τα ιστιοπλοϊκά λασκάρουν τα πανιά και το Άγιος Νικόλαος χαμηλώνει τις μηχανές. Τα μέλη του πληρώματος του Άγιος Νικόλαος με επικεφαλής τον Ευάγγελο Πισσία που βρισκόταν για την μέρα εκείνη σε αυτό το σκάφος, ρίχνουν στην θάλασσα δύο σημαδούρες ως συμβολική κίνηση και επιστέγασμα της όλης αποστολής. Η μια σημαδούρα φέρει λευκή σημαία με το μήνυμα “Ελεύθερη Μεσόγειος” και στη βάση της “Όχι στα Χημικά Όπλα”. Η δεύτερη σημαδούρα φέρει την ελληνική σημαία και μήνυμα στη βάση της “Solidarity to Syrian Refugees”
Κυριακή 27/7, ώρα 20.30: Τα τρία πλοία με ναυαρχίδα το “Άγιος Νικόλαος” και από πίσω σε παράλληλη διάταξη τα Thomas II και Thomas III καταφτάνουν στο Παλιό Λιμάνι Χανίων. Εκεί κόσμος περίμενε στην προβλήτα που έδεσαν για να χαιρετήσουν τα μέλη των πληρωμάτων και να τους συγχαρούν για την προσπάθειά τους. Τα τρόφιμα και οι προμήθειες που περισσεψαν δόθηκαν στην Κοινωνική Κουζίνα Χανίων και Ηρακλείου και ένα άλλο μέρος παραχωρήθηκε στους 140 Σύρους πρόσφυγες που βρίσκονται στα Χανιά.
Δευτέρα 28/7, ώρα 12.00: Συνέντευξη Τύπου πραγματοποιείται στο Εργατικό Κέντρο Χανίων όπου μέλη της αποστολής ενημερώνουν δημοσιογράφους για τις συνθήκες του ταξιδιού, τα προβλήματα που αντιμετώπισαν, την σημασία της αποστολής και την επιτυχία αυτής παρόλο που δεν συνάντησαν το Cape Ray ενώ δόθηκαν και λεπτομέρειες για νέα αποστολή που οργανώνεται και θα πραγματοποιηθεί πριν τον Οκτώβρη.
Μπορεί η αποστολή να μην κατάφερε να συναντήσει το Cape Ray στα 120 μίλια όπου ταξίδεψε στα δυτικά της Κρήτης με τον πολύ κακό καιρό και τους πολίτες, θεσμικούς και ακτιβιστές από διάφορους πολιτικούς χώρους στα σκάφη, παρ’όλα αυτά βλέποντας την αποφασιστικότητα και την προσήλωση των συντελεστών για τον σκοπό αυτό μπορεί κάποιος με βεβαιότητα να πει ότι τέθηκαν δυνατές βάσεις για κλιμάκωση των δράσεων ενάντια στην υδρόληση των χημικών στη θάλασσα της Μεσογείου.
Να επισημάνουμε ότι πέρα από τον κίνδυνο ατυχήματος όπου σε αυτή την περίπτωση τόνοι βιομηχανικών αποβλήτων (αν είναι ήδη υδρολημένα αλλιώς πολεμικών χημικών αποβλήτων) θα χυθούν στην θάλασσα της Μεσογείου με καταστρεπτικές συνέπειες για το περιβάλλον, την ζωή και την οικονομία της ευρύτερης περιοχής ελοχεύει και ο υπαρκτός κίνδυνος θεσμοθέτησης μίας νέας στρατιωτικού τύπου πολιτικής στην περιοχή όπου επικίνδυνες αποστολές θα πραγματοποιούνται σε απόσταση αναπνοής από τους ανυποψίαστους πολίτες των γύρω χωρών οι οποίοι δεν θα ενημερώνονται για αυτό ούτε θα λαμβάνεται υπόψιν η θέση τους.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ευάγγελου Πισσία στην συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα στις 12.00 στο Εργατικό Κέντρο Χανίων: “Αν ολοκληρωθεί το πείραμα δεκάδες πολυεθνικές θα πάρουν σειρά. Σε λίγο καιρό θα βλέπουμε δεκάδες πολυεθνικές εταιρείες με πλοία κατάλληλα κατασκευασμένα και προσαρμοσμένα, με αυτές εδώ τις μονάδες υδρόλυσης εν πλω να περιφέρονται στις θάλασσες και να επεξεργάζονται τοξικά. Αν αυτό συνεχιστεί, θα είναι ένας εφιάλτης για τις θάλασσες του πλανήτη. Βέβαια η μικρή Μεσόγειος με το 1% του νερού του πλανήτη, αυτή η μικρή θάλασσα είναι από τις πρώτες που θα καταδικαστούν.” ενώ δόθηκαν και οι πρώτες λεπτομέρειες για νέα αποστολή που θα ακολουθήσει γι αυτό τον λόγο ακριβώς πριν τον Οκτώβρη.
Τέλος, ιδίατερα ενθαρρυντικό είναι το γεγονός, ότι για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια διάφοροι πολιτικοί χώροι από διαφορετικές ιδεολογικές αποχρώσεις και πολιτικά κίνητρα καταφέρνουν να βρουν τα κοινά σημεία επαφής, την χρυσή τομή και πάνω σε αυτή να συνεργαστούν για έναν κοινό σκοπό που τους βρίσκει όλους σύμφωνους βάζοντας στην άκρη τις όποιες διαφορές ή και διαφωνίες που υπάρχουν και είναι πολλές. Ίσως η τελευταία φορά που είχε συμβεί κάτι παρόμοιο στα Χανιά ήταν στο αντιβασικό κίνημα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου